دمنوش پونه (100 گرم)
21,300 تومان
21,300 تومان
پونه به طور سنتی برای مقابله با سرماخوردگی، مشکلات تنفسی، مثانه و بیماری کبد، نفخ شکم و درد معده مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین از آن برای سقط جنین یا شروع دوره قاعدگی استفاده شده است. در ادامه و در قسمت نقد و بررسی توضیحات بیشتری را تقدیم کرده ایم...
عمومی
پونه گیاهی از خانواده نعناع است که دارای اسانس روغنی فرار یا روغن منتول، حاوی مقدار زیادی ویتامین A، B، C، کلسیم، مقداری تانن و مواد رزینی می باشد. این گیاه در فصل گرما و در خاک های مرطوب و غنی از مواد آلی مانند کود برگ به خوبی رشد می کند. پونه کوهی نوع دیگری از این گیاه است. مرغوب‌ترین نوع پونه وحشی در کنار چشمه ها و آب ذوب شده برف ها می روید. بهترین زمان برای چیدن این نوع پونه، اوایل فروردین تا اواسط اردیبهشت است.
طعم پونه در ابتدا گرم، گس و تلخ است، اما پس از مدتی در دهان حس خنکی ایجاد می کند، همچنین دارای بوی مطبوع و قابل تشخیصی است که فضای خانه را مطبوع و حشرات موذی را دور می کند. این گیاه را می توان در گلدان کاشته و در بالکن قرار داد. پونه را می توان از طریق ریشه تکثیر کرد.
پونه به طور سنتی برای مقابله با سرماخوردگی، مشکلات تنفسی، مثانه و بیماری کبد، نفخ شکم و درد معده مورد استفاده قرار گرفته است. همچنین از آن برای سقط جنین یا شروع دوره قاعدگی استفاده شده است. در این بخش از سلامت طعم زندگی، برخی از مزایای سلامتی در استفاده از پونه به تفصیل ارائه شده است.
پونه از محتویات بالای منتول تشکیل شده است و در طی سالیان متمادی به دلیل ویژگی های تحریک کننده و توانایی آن در تسکین علائم سرماخوردگی یا آنفولانزا مورد استفاده قرار می گرفت. این گیاه ممکن است به تنفس کمک کند و به عنوان یک عامل تقویت کننده دستگاه تنفسی و ریه ها عمل نماید. طبق گفته طرفداران این گیاه، خاصیت خلط آور در پونه، باعث شل شدن مخاط یا خلط می شود و آن را از سیستم تنفسی شما پاک می کند.
با رجوع به نسل های گذشته، در می یابیم که از پونه برای بهبود سلامت عمومی دستگاه گوارش و برای درمان چندین اختلال شایع در گوارش استفاده شده است. برای کمک به معالجه نفخ، گاز یا درد معده می توانید مقدار کمی چای پونه بنوشید. این گیاه همچنین دارای خواص ضد اسپاسم است که می تواند به تسکین درد معده یا گرفتگی معده کمک کند. بسیاری از طرفداران معتقدند که این گیاه را می توان برای بهبود عملکرد کبد و تولید صفرا برای کمک به هضم غذا، در حد اعتدال مصرف نمود.
روغن پونه از کیفیت گرم و بی حس کننده برخوردار است و در ماساژ برای کمک به درمان درد عضلات و مفاصل استفاده می شود. همچنین، به دلیل ویژگی های قابض، پونه درمان خوبی برای روماتیسم و آرتریت می باشد زیرا می تواند، به ریشه کن کردن اسید اوریک از سیستم گردش مواد در پا کمک کند.
پونه ممکن است خواص آرام بخش داشته باشد. در گذشته برای مقابله با صرع استفاده می شد و ممکن است به آرامش اعصاب کمک کرده و به افراد در رفع مشکلات خود در خواب کمک کند. با این حال، هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد پونه فراتر از این ویژگی ها باشد و گزینه های طبیعی مطمئن تر و بهتر برای مقابله با استرس و بی خوابی وجود دارد.
پونه بخاطر فعالیت های ایمنوگرافی معروف است. در طول سال ها از این روش برای تحریک قاعدگی در خانم هایی که چرخه نامنظم دارند یا در کسانی که قاعدگی ندارند، استفاده می شود. گرچه گزینه های جایگزین زیادی برای تحریک قاعدگی وجود دارند که بسیاری از آنها بسیار ایمن تر از پونه هستند. به همین دلیل، بیشتر متخصصان استفاده از پونه را برای این منظور توصیه نمی کنند.
روغن پونه برای پیشگیری از چین و چروک صورت مفید است. همچنین برای رفع خارش و سیاهی پوست می توان چوست خود را با روغن پونه ماساژ داد.
پونه به دلیل داشتن کلسیم زیاد، به خانم های یائسه و افرادی که دچار پوکی استخوان هستند و کودکان در حال رشد، توسط پزشکان توصیه می شود. بنابراین کسانی که تمایلی به مصرف شیر ندارند، بهتر است ماست و دوغ را با پونه میل کنند.
برای تهیه ی یک فنجان دمنوش پونه، از یک قاشق غذاخوری سرخالی از برگ یا گل پونه ی تازه و یا یک قاشق چای خوری برگ پونه خشک شده در یک لیوان آب جوش استفاده کنید. 10 دقیقه زمان، نیاز است تا چای دم بکشد. سپس دمنوش را از صافی رد کرده و میل کنید. در صورت تمایل می توانید دمنوش خود را کمی شیرین کنید. این دمنوش را می توان به طور معمول 2 تا 3 فنجان در روز استفاده کرد و محدودیتی در طول درمان وجود ندارد.
برگ، گل و ساقه های پونه جایگزین مناسبی برای بسیاری از آنتی بیوتیک ها هستند. این گیاه دارای خواص بادشکن، معرق، مدر و محرک نیز می باشد. دمنوش پونه را می توان برای درمان زکام، سرماخوردگی، مشکلات گوارشی، کم کردن تب خفیف، سردرد ها، تسکین گلودرد، دردهای قاعدگی، برای بهبود نفخ شکم، حالت تهوع و بی خوابی استفاده کرد.
پونه هرگز نباید توسط زنان باردار یا مادران شیرده استفاده شود. این گیاه می تواند باعث انقباضات رحم و افزایش جریان قاعدگی شود و خطر سقط را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
پونه در افزایش شدت سردرد، فشار خون و پمپاژ قلب مؤثر است و مصرف بیش از حد آن باعث مسمومیت می شود.
اگر دچار تشنج یا صرع هستید و کسانی که مبتلا به بیماری کبد یا کلیه هستند، از مصرف این گیاه خودداری کنند.
مصرف خوراکی پونه ممکن است باعث گرفتگی شکم، تب، حالت تهوع، استفراغ، گیجی، هذیان، توهم شنوایی و بینایی شود.
همچنین بر سیستم عصبی تاثیر می گذارد و ممکن است منجر به آسیب مغزی شود.
مادر شیرده باید از مصرف پونه پرهیز کند زیرا ممکن است با شیر مادر مخلوط شود و عوارضی برای نوزاد تازه متولد شده ایجاد کند.
اسانس پونه با بسیاری از عوارض جانبی شدید همراه است. این موارد شامل درد شکم، تهوع، استفراغ، مشکلات بلع، تب، لرز، اسپاسم عضلانی، نارسایی اندام، افزایش ضربان قلب، تغییرات نامنظم فشار خون و اغما است.
مصرف حجم بیشتر پونه ممکن است منجر به نارسایی چند اندام شود که می تواند منجر به مرگ شود.
پونه هرگز نباید توسط افراد مبتلا به بیماری های کلیوی یا کبدی مصرف شود. این گیاه ممکن است باعث تحریک اندام ها شود و بیماری را بدتر کند.
روغن موجود در برگ ها ضد عفونی کننده است، اگرچه در دوزهای زیاد سمی است.
کالاهای مرتبط
نظری هنوز ثبت نشده اولین نظر را شما ثبت کنید !